...a czas leci..., Najnowsze wpisy, wpisy, strona 18

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	01	02
03	04	05	06	07	08	09
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31	01	02	03	04	05	06

Najnowsze wpisy, strona 18

Marząc

stoję w deszczu.

Jest we mnie nadzieja,

że ktoś przyjdzie…

…z parasolem…

Człowiek jest odpowiedzialny

nie tylko za uczucia,

które żywi do kogoś,

ale i za te,

które w kimś budzi.

Możesz sobie myśleć co chcesz. Naprawdę nie wiesz dlaczego przestałem się odzywać? Jak widać mój plan się nie powiódł niestety

Wtedy sądziłam, że może poukładał sobie życie. Bolała mnie ta świadomość a jednocześnie właśnie tego dla niego chciałam. I właśnie ta bolesna świadomość sprawiała, że byłam o niego spokojna, spokojna o jego szczęście. Czułam się rozgrzeszona, usprawiedliwiona, bo przecież sama nie potrafiłam mu niczego dać. Bałam się. Wiedziałam, że mój bagaż doświadczeń muszę dźwigać sama. Nie mogłam go nim obarczyć…

Jeszcze nie rozumiesz? Było łatwiej kiedy Cię nie było. Taka gra w oszukiwanie. Ale Ty zawsze będziesz. Nawet jak Ciebie nie ma…kocham Cię księżniczko

Zamykam oczy i uciekam.

Dalej i dalej w swój świat…

Teraz czuję, że żyję!

I wiem, że jest ktoś,

kto mnie rozumie.

Pułapka.

To tylko sen.

Chcę uciec dalej,

w objęcia anioła.

Lecz on odszedł nieoczekiwanie.

Zamiast lśniących skrzydeł

widzę tylko brązowy punkt.

Mały, niepozorny kasztan…

- promieniuje ciepłem.

Brak mu anielskiego wdzięku,

ale chowam go do kieszeni…

Anioł odszedł,

on pozostanie do następnej jesieni…

A dzisiaj jest noc z wielkim księżycem na niebie. Wilgotna,

owijająca zapachem przestrzeń - samotna noc...

W głośnikach Phil Collins, szum liści za oknem, poza tym nic...

Jestem zmęczona. Potrzebuję ciszy, takiej mojej ciszy.

Potrzebuję jej, bo się gubię. W sobie, w świecie, w codzienności.

Brak ambicji mnie zabija, wyżera mi chęci do czegokolwiek.

A przecież muszę, muszę walczyć o siebie.

Ten świat...to nie jest mój świat. Nie ten, w którym chcę być.

On nie wygląda tak, jak na rysunku dziecka...

Nie ma tu słońca, nie ma uśmiechniętych postaci, nie ma domu,

nie ma białego płotka, nie ma zielonej trawy,

ani kwiatków dookoła... On praktycznie nie istnieje.

I nie każ mi się uśmiechać... Jak mi już ten świat umrze

i narodzi się nowy, wtedy się uśmiechnę

i powiem Ci dziękuję, że jeszcze jesteś... Bo chyba będziesz...

Kimkolwiek jesteś, jakkolwiek masz na imię...

Darek zadzwonił w ubiegłą niedzielę.

- Wszystko gotowe, powiedz R niech się szykuje i przyjeżdża w następny weekend.

A potem wszystko potoczyło się błyskawicznie – załatwianie formalności, zakupy, bilet i takie tam…

Wszyscy wyjeżdżają. Najpierw ON, potem Darek a teraz mój brat. Kogo jeszcze zabierze mi ta cholerna Anglia ?! Wiem, tu nie ma zbyt różowych perspektyw, ale ja w swojej naiwności chcę wierzyć, że mnie to ominie. Chociaż Darek tak nalega, przekonuje, czeka…

Smutno mi, bardzo…i nie ma kto scałować łez, schować w ramionach i powiedzieć, tak po prostu… „wszystko będzie dobrze”…

...a czas leci...

Kalendarz

Strony

Linki

Archiwum

Najnowsze wpisy, strona 18

...jesiennie...

pies ogrodnika (?)

...kasztan...(?)

...nie ten...

kto następny?

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	01	02
03	04	05	06	07	08	09
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31	01	02	03	04	05	06

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	01	02
03	04	05	06	07	08	09
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31	01	02	03	04	05	06

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	01	02
03	04	05	06	07	08	09
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31	01	02	03	04	05	06