...kasztan...(?)

Zamykam oczy i uciekam.

Dalej i dalej w swój świat…

Teraz czuję, że żyję!

I wiem, że jest ktoś,

kto mnie rozumie.

Pułapka.

To tylko sen.

Chcę uciec dalej,

w objęcia anioła.

Lecz on odszedł nieoczekiwanie.

Zamiast lśniących skrzydeł

widzę tylko brązowy punkt.

Mały, niepozorny kasztan…

- promieniuje ciepłem.

Brak mu anielskiego wdzięku,

ale chowam go do kieszeni…

Anioł odszedł,

on pozostanie do następnej jesieni…