| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 27 | 28 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
| 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 |
Co znaczy razem? To znaczy z wolnością we dwoje. Ze wspólnymi marzeniami.
I... tylko jeden cień może to złamać.
Drobne niedomówienia lub małe kłamstwa, które budzą nieufność.
Lepiej czuć kogoś takim jakim jest, niż złudzenie które ten ktoś "sprzedaje"...
Fakt. Trochę za póżno przypomniałam sobie o złożeniu wniosku. Na szczęście moja znajoma jest w stanie zamienić miesiąc oczekiwania na dwa tygodnie.
Dobre pół godziny gapiłam się w telefon, zmuszając do wystukania dobrze znanych cyfr.
- Cześć – wycedziłam.
- O! Jaka niespodzianka, witaj kwiatuszku! Czemu zawdzięczam ten zaszczyt? – już na wstępie musiał podnieść mi ciśnienie tym swoim sarkastycznym tonem.
- Kiedy wracasz do Niemiec? – spytałam.
- Dlaczego pytasz, stęskniłaś się za mną?
- Pytam kiedy wyjeżdżasz.
- W piątek. Powiedz... stało się coś?
- To dobrze. Zdążymy. Musimy się spotkać. Jak najszybciej.
- Powiesz wreszcie o co chodzi?!
- Wyjeżdżam. Do Darka... Potrzebuję twojego podpisu na wniosku do paszportu dla Jacka... Obiecałeś, że nie będziesz robić problemów...
- Hmm... – wiedziałam, że to jego „hmm” to początek wywodu.
- To jak będzie? – nie pozwoliłam mu dokończyć.
- Dobrze. Obiecałem i dotrzymam słowa, ale pod jednym warunkiem...
- Czego chcesz? – niemal zawarczałam.
- Obiecaj, że dasz się zaprosić na kawę...
- Zobaczymy (...)
Poszliśmy na tą nieszczęsną kawę. I szarlotkę dla Jacka. Być może nie powinnam, ale pomyślałam, że tak wypada, że chciałby... I dałam mu album wypełniony zdjęciami mojego, naszego synka. Był zaskoczony. Przeglądał uważnie, zdjęcie po zdjęciu...
- Dzięki. Wspaniałe zdjęcia, ale dlaczego na żadnym z nich nie ma ciebie? –
- To chyba wystarczy...
Im bliżej wyjazdu tym mniej we mnie entuzjazmu. Zamiast skupić się na tym, co naprawdę ważne jak nastolatka zakradam się w marzeniach tam, gdzie nie powinnam, do zakazanej strefy...
A wieczór zrosiłam łzami oglądając koncert ze Spodka. Tak bardzo chciałam tam pojechać. Szkoda, że się nie udało...
Anioły przychodzą po to,
abyśmy mogli uciec z tych piekieł
i uwolnić się od naszych wyjących demonów.
Anioły przychodzą powiedzieć nam,
że jesteśmy wolni,
że nie powinniśmy żyć w strachu
i nienawiści...
Telekomunikacja jakoś nie spieszy się z odłączeniem neostrady dlatego korzystam póki mogę...
Czas leci nieubłaganie a ja mam jeszcze mnóstwo spraw do załatwienia. Nie sądziłam, że aż tak dużo...
Tak sobie myślę... Moja droga do pracy za biurkiem była równie kręta jak wspinaczka na szczyt niejednego potentata finansowego. Począwszy od ekspedientki, poprzez bileterkę, modelkę ( nie nie panowie, nie bielizny -odzieży skórzanej ), szatniarkę, kucharkę, kelnerkę, barmankę, parkingową by wreszcie zabłysnąć intelektem zbierając jagody i mchy w Szwecji. Większość zawdzięczam kolejnym interesom mojego brata, które rozkręcał. Nie powiem, nauczyło mnie to trochę pokory. Nauczyło też doceniać każdy kolejny krok bliżej celu. I pomyśleć, że wszystko tylko po to, żebym teraz sprzątała w angielskiej szkole czy przedszkolu, albo sortowała owoce w jakimś Morisonie. Żegnajcie długie, wypielęgnowane pazurki... To się nazywa kariera w szołbiznesie! ;)
Mimo wielu, naprawdę wielu wątpliwości wreszcie się zdecydowałam. Wyjeżdżam. Za 1,5 miesiąca dołączę do Darka i do mojego brata. Przeżyłam łażenie po bagnach i inwazję gigantycznych rozmiarów przeróżnych robali, wypasionych w dziewiczych lasach Szwecji to i z flegmatycznymi Angolami sobie poradzę!
Chyba...
Żałuję, że neostrady zabrać ze sobą nie mogę. Lada dzień nie będę jej miała w ogóle, bo i po co skoro mnie tu nie będzie. Zapobiegawczo już teraz usilnie namawiam Darka na zakup jakiegoś „laptoka” czy cóś i załatwienie internetu. Nie wiem kiedy będzie mi dane znowu tu wstąpić, dlatego proszę, trzymajcie kciuki i pamiętajcie o mnie troszeczkę ;)
Całusy i gorące pozdrowienia kochani!
- A pan co tu robi ?! To damska toaleta, dla k-o-b-i-e-t !
- Z pięcioletnią córką to gdzie mam iść ? Do męskiej ?!
- A kto tam wie po co pan tu wchodzi, może podglądać ?!
- ...
Miałam szczęście, że mogłam przysłuchiwać się tej wymianie zdań ukryta za drzwiami jednej z kabin zapinając suwak przy spodenkach Jacka. Teraz ma trzy latka. Zastanawiam się do której z toalet wejdę z nim gdy skończy lat pięć... ;)