Dawaj to, co masz,

czym jesteś.

      Dawaj przedmioty, ale

nade wszystko dawaj siebie,

swoją opiekę, swoją pomoc,

swoje współczucie.

Dawaj póki czas,

póki masz co dawać,

póki masz rzeczy,

póki masz siły.

Póki stać cię na serdeczną troskę,

na współczucie,

na uśmiech i radość.

Dawaj swoją pomoc,

dawaj siebie samego...

...póki cię jeszcze trochę jest...

To już dziś. Wielki dzień... Jeszcze do niedawna budzący obawy, niepewność. Mimo to wyczekany, wytęskniony. Już się nie boję, nie zastanawiam się co mu powiem. Nie chcę myśleć, analizować, planować. Chcę czuć, móc wsłuchać się w siebie, w nas. Wykorzystać każdą minutę, sekundę, każde słowo, gest, spojrzenie, dotyk. Tylko tyle...