BEZRADNOŚĆ

- (…)ta noc będzie przełomowa, ma pani mój numer, proszę dzwonić o każdej porze (…)

- dziękuję pani doktor… dziękuję

To już trzecia noc, trzecia noc czuwania…Nie mogę zasnąć…nie mogę zasnąć! Zmęczenie. Dlaczego akurat teraz nie potrafię z nim wygrać? Teraz, kiedy naprawdę potrzebuję siły i opanowania nie jestem w stanie wziąć się w garść.

Nadal 39,5 stopnia,  może ten termometr jest zepsuty? Kiedy zacznie działać lekarstwo?! Moje kochane maleństwo. Nie chcę, żeby cierpiał. Panicznie boję się o niego. Jest taki bezbronny, zdany tylko na mnie. A ja nie potrafię mu pomóc. Cholerna BEZRADNOŚĆ! Nie chcę już czekać, chcę móc działać! Chcę… a nie jestem w stanie dać mu niczego poza swoją obecnością, trzymaniem jego małej rączki w swoich dłoniach, zwilżaniem usteczek wysuszonych gorączką i czekaniem. Czekaniem na poprawę…